Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που το κίνημα #MeToo έγινε επίκεντρο της προσοχής στα μέσα ενημέρωσης, στο Twitter και στην καθημερινή μας ζωή. Εκείνη την περίοδο, η ευαισθητοποίηση και οι ανοιχτές συζητήσεις σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση έχουν αυξηθεί σημαντικά. Καθώς διασημότητες, εταιρικά στελέχη και δημόσια πρόσωπα αναγνωρίστηκαν και λογοδοτήσουν, με διάφορους τρόπους, για τις υποτιθέμενες πράξεις τους σεξουαλικής παρενόχλησης, άνθισε η ελπίδα ότι η θετική αλλαγή ήταν στον ορίζοντα για τις γυναίκες σε όλη τη χώρα.
Η αλλαγή έχει έρθει, ιδιαίτερα στο χώρο εργασίας, αλλά μερικές φορές με τη μορφή αντίδρασης. Οι άνδρες, που συχνά φοβούνται ότι θα κατηγορηθούν ψευδώς για σεξουαλική παρενόχληση, βοηθούν στη δημιουργία ενός νέου είδους γυάλινης οροφής. Η απροθυμία να προσλάβει μια ελκυστική γυναίκα, ο αποκλεισμός των γυναικών από κοινωνικές καταστάσεις που σχετίζονται με την εργασία (όπως ταξίδια ή ποτά μετά τη δουλειά) και ο δισταγμός να πραγματοποιήσουν συναντήσεις με μια γυναίκα χωρίς να υπάρχει άλλο άτομο είναι όλες μορφές αντίδρασης από το #MeToo που μπορεί να εμποδίσουν ένα την επαγγελματική πρόοδο της γυναίκας — ή να την σταματήσει εντελώς.
Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν ότι αυτό συμβαίνει και είναι πιο διαδεδομένο από ό,τι αναμενόταν. Σύμφωνα με μια μελέτη με τίτλο Looking Ahead: How What We Know About Sexual Harassment Now Us Informs for the Future, που αναφέρθηκε πρόσφατα από Επιχειρηματική Επιθεώρηση του Χάρβαρντ , οι ερευνητές εξέτασαν μια ομάδα 152 ανδρών και 303 γυναικών το 2018. Σκεπτόμενοι τι θα μπορούσε να συμβεί, το 16 τοις εκατό των ανδρών και το 11 τοις εκατό των γυναικών συμφώνησαν ότι είναι ή θα ήταν πιο απρόθυμοι να προσλάβουν ελκυστικές γυναίκες. Όσον αφορά την απροθυμία να προσλάβουν γυναίκες για δουλειές που απαιτούν στενές διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις με άνδρες, το 15 τοις εκατό τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών συμφώνησε.
Όταν οι ερευνητές έθεσαν ξανά αυτές τις ερωτήσεις σε διαφορετική ομάδα ανθρώπων ένα χρόνο αργότερα, το 2019, με απογοήτευση διαπίστωσαν ότι ορισμένα από τα στοιχεία που σχετίζονται με τους άνδρες ερωτηθέντες είχαν αυξηθεί. Για παράδειγμα, το 19 τοις εκατό των ανδρών είπε ότι ήταν απρόθυμοι να προσλάβουν ελκυστικές γυναίκες (έναντι 16 τοις εκατό προηγουμένως) και το 21 τοις εκατό των ανδρών είπε ότι ήταν απρόθυμοι να προσλάβουν γυναίκες για δουλειές που περιλαμβάνουν στενές διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις με άνδρες (έναντι 15 τοις εκατό προηγουμένως).
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι, όταν ρωτήθηκαν για 19 συγκεκριμένες συμπεριφορές, οι άνδρες και οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα συμφώνησαν σε μεγάλο βαθμό σχετικά με το τι συνιστά σεξουαλική παρενόχληση. Άρα υπάρχει συνειδητοποίηση τις μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας , συμπεριλαμβανομένων απρόσκλητων σχολίων, συμπεριφοράς και συμπεριφορών που αναφέρονται στο φύλο, το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Οποιαδήποτε από αυτές τις συμπεριφορές μπορεί να λάβει χώρα προφορικά, με χειρονομίες, μέσω έντυπων ή ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή εικόνων ή μέσω ακατάλληλου αγγίγματος.
Για τις γυναίκες που έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση, ο δρόμος για να λογοδοτήσουν οι προϊστάμενοι και οι εργοδότες είναι μακρύς και δύσκολος. Η τεκμηρίωση είναι κρίσιμη. Οι υποθέσεις απορρίπτονται αυθαίρετα εκτός δικαστηρίου. Ορισμένες δικαιοδοσίες ευνοούν τους εργοδότες έναντι των εργαζομένων. Τίποτα από αυτά δεν έχει αλλάξει από την εμφάνιση του κινήματος #MeToo. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η δικαιοσύνη δεν αξίζει τον κόπο να αγωνίζεται. Είναι. Και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για να διασφαλίσω ότι οι φωνές των θυμάτων θα ακουστούν.
Η Amanda A. Farahany είναι μια εξειδικευμένη δικηγόρος απασχόλησης στην Ατλάντα και δικαστής που εκπροσωπεί μεμονωμένους υπαλλήλους με αξιώσεις που σχετίζονται με σεξουαλική παρενόχληση, νόμο για οικογενειακή ιατρική άδεια, διακρίσεις, συκοφαντική δυσφήμιση και υπερωρίες. Είναι διευθύνουσα σύμβουλος στην Barrett & Farahany, όπου είναι αφοσιωμένη στην επιδίωξη της αστικής δικαιοσύνης για τους υπαλλήλους, καθώς και στην παροχή συμβουλών και υποστήριξης σε στελέχη της διοίκησης και στελέχη. Οι περιπτώσεις της Αμάντα παρακολουθούνται τακτικά από τον Τύπο. Επιδιώκει την αλλαγή τόσο για τα άτομα όσο και για την κοινωνία, έχει αναγνωριστεί μέσω πολλών βραβείων και επιτευγμάτων και υπηρετεί σε πολλούς ηγετικούς ρόλους. Επιπλέον, η Amanda είναι επίκουρη καθηγήτρια δικαίου στη Νομική Σχολή Emory, διδάσκοντας Advanced Trial Advocacy σε τριτοετείς φοιτητές. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της στο 404-238-7299 ή https://www.justiceatwork.com/ .
