Τα οπτικά εφέ επιτρέπουν στους κινηματογραφιστές να δημιουργήσουν εκπληκτικά φανταστικά σύμπαντα και να επιτύχουν ακροβατικά που θα ήταν αδύνατο να κινηματογραφηθούν στον πραγματικό κόσμο - αλλά τα οπτικά εφέ δεν είναι αποκλειστικά για ταινίες μεγάλου μήκους. Οι κινηματογραφιστές χρησιμοποιούν επίσης λεπτά οπτικά εφέ σε πιο γειωμένες ταινίες για να διηγούνται αποτελεσματικότερα τις ιστορίες τους.
Τα πιο δημοφιλή μαςΜάθετε από τα καλύτερα
Με περισσότερα από 100 μαθήματα, μπορείτε να αποκτήσετε νέες δεξιότητες και να ξεκλειδώσετε τις δυνατότητές σας. Γκόρντον ΡάμσαϊΜαγειρική Άννι ΛεϊμπόβιτςΦωτογραφία Άαρον ΣόρκινΣενάριο Άννα ΟυίντουρΔημιουργικότητα και ηγεσία deadmau5Ηλεκτρονική Μουσική Παραγωγή Μπόμπι ΜπράουνΜακιγιάζ Χανς ΖίμερΒαθμολογία ταινιών Neil GaimanΗ τέχνη της αφήγησης Ντάνιελ ΝεγκρεάνουΠόκερ Άαρον ΦράνκλινΤέξας Bbq Misty CopelandΤεχνικό μπαλέτο Τόμας ΚέλερΤεχνικές μαγειρέματος I: Λαχανικά, Ζυμαρικά και ΑυγάΞεκίναΜετάβαση στην ενότητα
- Τι είναι το VFX;
- Ποια είναι η διαφορά μεταξύ VFX και SFX;
- 3 τύποι οπτικών εφέ
- Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη δημιουργία ταινιών;
Ο James σας διδάσκει πώς να δημιουργείτε χαρακτήρες, να γράφετε διάλογο και να κρατάτε τους αναγνώστες να γυρίζουν τη σελίδα.
Μάθε περισσότερα
Τι είναι το VFX;
Στη δημιουργία ταινιών, τα οπτικά εφέ (VFX) είναι η δημιουργία ή ο χειρισμός οποιωνδήποτε εικόνων στην οθόνη που δεν υπάρχουν φυσικά στην πραγματική ζωή. Το VFX επιτρέπει στους δημιουργούς ταινιών να δημιουργούν περιβάλλοντα, αντικείμενα, πλάσματα, ακόμη και ανθρώπους που διαφορετικά θα ήταν πρακτικά ή αδύνατο να κινηματογραφηθούν στο πλαίσιο μιας ζωντανής δράσης. Το VFX στην ταινία συνεπάγεται συχνά την ενσωμάτωση βίντεο με ζωντανή δράση με εικόνες που δημιουργούνται από υπολογιστή (CGI).
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ VFX και SFX;
Ο όρος οπτικά εφέ δεν είναι εναλλάξιμος με τον όρο ειδικά εφέ (SFX). Σε αντίθεση με το VFX, το SFX επιτυγχάνεται σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Παραδείγματα περιλαμβάνουν πυροτεχνία, ψεύτικη βροχή, animatronics και προσθετικό μακιγιάζ. Όλα τα VFX προστίθενται μετά τη λήψη μετά την παραγωγή.
3 τύποι οπτικών εφέ
Τα κορυφαία στούντιο οπτικών εφέ είναι στελεχωμένα με επόπτες VFX και ομάδες καλλιτεχνών VFX που έχουν όλες τις δικές τους ειδικότητες. Οι περισσότεροι τύποι VFX εμπίπτουν σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες κατηγορίες:
- CGI : Οι εικόνες που δημιουργούνται από υπολογιστή είναι ο γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ψηφιακά δημιουργημένο VFX σε ταινίες και τηλεόραση. Αυτά τα γραφικά υπολογιστών μπορούν να είναι 2D ή 3D, αλλά το CGI αναφέρεται γενικά όταν μιλάμε για 3D VFX. Η πιο συζητημένη διαδικασία στο CGI είναι η μοντελοποίηση 3D - η δημιουργία μιας τρισδιάστατης αναπαράστασης οποιουδήποτε αντικειμένου, επιφάνειας ή ζωντανού πλάσματος. Το CGI VFX είναι πιο εμφανές όταν οι καλλιτέχνες τα χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν κάτι που δεν υπάρχει, όπως ένας δράκος ή ένα τέρας. Αλλά τα οπτικά εφέ μπορεί επίσης να είναι πιο λεπτά. Οι καλλιτέχνες του VFX μπορούν να χρησιμοποιήσουν το VFX για να γεμίσουν ένα γήπεδο μπέιζμπολ με ένα πλήθος ενθαρρυντικών οπαδών ή να ξεγελάσουν έναν ηθοποιό για να τους κάνουν να φαίνονται νεότεροι, όπως ο Robert De Niro Ο Ιρλανδός σε σκηνοθεσία Martin Scorsese.
- Σύνθεση : Επίσης ονομάζεται chroma keying, η σύνθεση είναι όταν οι καλλιτέχνες του VFX συνδυάζουν οπτικά στοιχεία από ξεχωριστές προελεύσεις για να το κάνουν να φαίνεται σαν να βρίσκονται στο ίδιο μέρος. Αυτή η τεχνική οπτικού εφέ απαιτεί μαγνητοσκόπηση με πράσινη οθόνη ή μπλε οθόνη που οι συνθέτες αντικαθιστούν αργότερα με άλλο στοιχείο χρησιμοποιώντας λογισμικό σύνθεσης κατά την παραγωγή. Μια πρώιμη μορφή σύνθεσης πέτυχε αυτό το αποτέλεσμα με ματ πίνακες - απεικονίσεις τοπίων ή σετ που συντέθηκαν με πλάνα ζωντανής δράσης. Ένα από τα διάσημα παραδείγματα μιας ματ ζωγραφικής που χρησιμοποιείται ως οπτικό σύνθετο είναι το τοπίο της Emerald City Ο μάγος του Οζ .
- Καταγραφή κίνησης : Συχνά συντομογραφείται ως «mocap», η λήψη κίνησης είναι η διαδικασία της ψηφιακής καταγραφής των κινήσεων ενός ηθοποιού και στη συνέχεια η μεταφορά αυτών των κινήσεων σε ένα μοντέλο 3D που δημιουργείται από υπολογιστή. Όταν αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την εγγραφή των εκφράσεων του προσώπου ενός ηθοποιού, αναφέρεται συχνά ως καταγραφή της απόδοσης. Μια κοινή μέθοδος λήψης κίνησης περιλαμβάνει την τοποθέτηση ενός ηθοποιού σε ένα κοστούμι σύλληψης κίνησης καλυμμένο με ειδικούς δείκτες που μπορεί να παρακολουθεί μια κάμερα (ή στην περίπτωση λήψης απόδοσης, κουκκίδες ζωγραφισμένες στο πρόσωπο του ηθοποιού). Τα δεδομένα που συλλαμβάνονται από τις κάμερες στη συνέχεια χαρτογραφούνται σε ένα μοντέλο σκελετού 3D χρησιμοποιώντας λογισμικό λήψης κίνησης.
Ενδιαφέροντα Άρθρα
