Callie Khouri
Τίτλος: Συγγραφέας
Βιομηχανία: Ψυχαγωγία
μαγικά κόλπα με μια τράπουλα
Η Callie Khouri είναι η δημιουργός και η εκτελεστική παραγωγός του δράματος που έχει αναγνωριστεί από τους κριτικούς, Νάσβιλ , και ο βραβευμένος με Όσκαρ σεναριογράφος του Η Θέλμα και η Λουίζ .
Στέφθηκε το καλύτερο νέο δράμα του 2012 από καταστήματα όπως οι USA Today, TV Guide, Entertainment Weekly, TIME Magazine, The New York Post και The Daily Beast, Νάσβιλ κέρδισε υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα για τις πρωταγωνίστριες του και υποψηφιότητα για το Writers Guild of America. Ο Khouri ηγήθηκε της σειράς ως δημιουργός και εκτελεστικός παραγωγός για τέσσερις σεζόν από το 2012 έως το 2017.
Η Khouri μπορεί να είναι περισσότερο γνωστή για το γεγονός ότι ενθάρρυνε τις γυναίκες και πυροδότησε πανελλαδική συζήτηση το 1991 με το σεναριογραφικό της ντεμπούτο. Η Θέλμα και η Λουίζ , η οποία ήταν υποψήφια για έξι Βραβεία Όσκαρ. Κέρδισε το Όσκαρ, τη Χρυσή Σφαίρα, το Βραβείο Writers Guild of America και ένα λογοτεχνικό βραβείο PEN για το καλύτερο πρωτότυπο σενάριο. Η Θέλμα και η Λουίζ πήρε το Βραβείο του Κύκλου Κριτικών του Λονδίνου για την ταινία της χρονιάς και προτάθηκε για το καλύτερο πρωτότυπο σενάριο από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης.
Ακολούθησε η Χούρι Η Θέλμα και η Λουίζ με το 1995 Κάτι να συζητήσουμε , με πρωταγωνιστές τους Julia Roberts, Dennis Quaid και Robert Duvall. Στη συνέχεια έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με Θεϊκά Μυστικά της Αδελφότητας Ya-Ya , με πρωταγωνιστές τη Sandra Bullock και την Ashley Judd, την οποία διασκεύασε και για την οθόνη. Το 2006, ο Khouri συνεργάστηκε με τον θρυλικό τηλεοπτικό παραγωγό Steven Bochco και έγραψε και σκηνοθέτησε το τηλεοπτικό δράμα, Hollis και Rae .
Η Khouri συνεχίζει να τιμάται για τη γραφή της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση καθώς και για τη δέσμευσή της στην ειλικρινή απεικόνιση των γυναικών στην οθόνη. Οι διακρίσεις της περιλαμβάνουν τη Γυναίκα της Χρονιάς του 2016 από το Nashville Women in Film. εισαγωγή στο Hall of Fame Awards 2016 SOURCE. το Βραβείο Patsy Montana 2016 από το Εθνικό Μουσείο Καουμπόισσας, το οποίο αναγνωρίζει τη δουλειά στον τομέα της ψυχαγωγίας που συνεχίζει και προάγει την παράδοση της καουμπόισσας στους τομείς του κινηματογράφου, της τηλεόρασης, της μουσικής, της συγγραφής και του θεάτρου. το Βραβείο του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας Γυναικών για το 2015. και το Βραβείο Διακεκριμένου Σεναριογράφου του Austin Film Festival του 2013.
Μπορείτε να μου μιλήσετε λίγο για το πώς ήρθατε στο Χόλιγουντ;
Callie: Λοιπόν, όταν μετακόμισα στο Χόλιγουντ, μετακόμισα εκεί λίγα χρόνια μετά το κολέγιο, όπου ήμουν επιστάτη θεάτρου, και μετά μετά το κολέγιο είχα ζήσει στο Νάσβιλ και είχα δουλέψει σε ένα θέατρο εδώ μέχρι να κλείσει. Μετά ένα παιδικό θέατρο και τέτοια. Και μετά σκέφτηκε, Φυσικά δεν θέλω να γίνω ηθοποιός, αυτό είναι γελοίο, και σταμάτησε. Και μετά σκέφτηκα Λοιπόν, ίσως το κάνω, και μετακόμισα στο L.A. και άρχισα να σπουδάζω ξανά υποκριτική. Και μετά συνειδητοποίησα ξανά, Όχι, δεν θέλω να το κάνω αυτό.
Έτσι, μπήκα στην παραγωγή σε εκείνο το σημείο και τότε άρχισα να μαθαίνω πραγματικά λίγα πράγματα για το πώς λειτουργούσε η παραγωγή ταινιών. Όχι τόσο η δουλειά, αλλά μετά μόλις πήρα μια πολύ καλή ιδέα για ένα σενάριο και σκέφτηκα, Λοιπόν, τι διάολο, θα προσπαθήσω να το γράψω και να δω τι θα συμβεί. Και αυτή ήταν η Θέλμα και η Λουίζ.
Λοιπόν, με πυροβόλησαν λίγο από ένα κανόνι, ξέρεις; Θα δω αν μπορώ να γράψω κάτι και ναι μπορώ.
Η επιτυχία με αυτό σας εξέπληξε καθόλου ή σας απέσπασε, καθώς είναι το πρώτο σας έργο;
Callie: Α, φυσικά. Ναι, όχι, δεν νομίζω ότι υπάρχει οποιοσδήποτε πιθανός τρόπος που θα σκεφτόμουν ότι θα μετατρεπόταν σε κάτι που εξακολουθούμε να αναφέρουμε τώρα, 26 χρόνια μετά.
Πώς ήταν αυτή η διαδικασία για εσάς; Δεν έχετε ένα μακρύ, εκτενές βιογραφικό και αυτό είναι το πρώτο σας έργο. Είχατε κανένα πρόβλημα με την προώθηση του;
Callie: Δεν το πρόβαλα πραγματικά. Το σενάριο έφτασε σε λίγους ανθρώπους και συναντήθηκα με αυτούς τους λίγους. Από νωρίς έφτασε στη Mimi Polk, η οποία ήταν το πρόσωπο του Ridley εκείνη την εποχή. Έτσι, δεν ήταν σαν να πήγαινα σε όλη την πόλη για να το παρουσιάσω, υπήρχαν μόνο τρία ή τέσσερα μέρη.
Ποια είναι η διαδικασία σας με το να γράψετε μια ταινία έναντι μιας τηλεοπτικής σειράς ή να καταλήξετε σε αυτό το concept; Μπορείτε να μου μιλήσετε λίγο για τις διαφορές μεταξύ της προσέγγισής σας με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση;
Callie: Λοιπόν, η τηλεόραση είναι εντελώς διαφορετική στο ότι μόλις ξεκινήσεις, η μορφή είναι πολύ διαφορετική. Ξέρεις τι εννοώ? Έχετε τη διαφορά ανάμεσα στο να κάνετε μια αδιάκοπη ταινία μεγάλου μήκους και μια τηλεοπτική εκπομπή δικτύου που διακόπτεται από διαφημίσεις και όλα αυτά. Είναι πολύ, πολύ διαφορετικά ζώα και το πρόγραμμα μιας τηλεοπτικής εκπομπής, όπου πρέπει βασικά να βρίσκεις 22 σενάρια το χρόνο σε πολύ περιορισμένο χρόνο, γράφοντας με μια ομάδα ανθρώπων. Είναι απλώς ένα εντελώς διαφορετικό ζώο.
Αυτό που μου αρέσει είναι να εξερευνάς πραγματικά χαρακτήρες και να τους μεγαλώνεις και να τους αλλάζεις και να τους βάζεις σε κάθε είδους διαφορετικές καταστάσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν είστε τυχεροί, όπως ήμασταν σε αυτήν την εκπομπή. Άρα είναι διασκεδαστικό, μου αρέσει πολύ αυτή η πτυχή.
Βρίσκετε το ένα πιο ικανοποιητικό από το άλλο; Ειδικά με το να εξερευνήσετε τις γραμμές ζωής αυτών των χαρακτήρων, όπως στο Νάσβιλ, και να μεγαλώνετε πραγματικά μαζί τους και να τους βλέπετε να μεγαλώνουν.
Callie: Ναι. Θέλω να πω, αυτή τη στιγμή απολαμβάνω πραγματικά την τηλεόραση, μόνο και μόνο επειδή πιστεύω ότι αυτό που μπορείς να κάνεις στον κόσμο των ταινιών μεγάλου μήκους είναι τόσο περιορισμένο.
Ειδικά για έργα που απευθύνονται σε γυναίκες. Δεν υπάρχουν πολλά μέρη που είναι πρόθυμα να ξοδέψουν χρήματα για φωτογραφίες που απευθύνονται σε γυναίκες. Τώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ξοδέψουν χρήματα σε φωτογραφίες που απευθύνονται σε κορίτσια, νεαρές γυναίκες, επειδή μπορούν να πάρουν αυτούς τους μεγάλους αριθμούς για το Σαββατοκύριακο. Αλλά είναι μια επιχείρηση που καθοδηγείται από αυτό και η τηλεόραση δεν είναι. Έτσι, αυτή τη στιγμή η τηλεόραση μεγάλης διάρκειας είναι κάπως εκεί που είναι για μένα.
Αισθάνομαι σαν στον τηλεοπτικό χώρο, όντας δημιουργός σε αυτόν τον χώρο, αισθάνομαι ότι είναι σίγουρα μια βιομηχανία που κυριαρχείται από τον άνθρωπο. Νιώθετε ότι είχατε προκλήσεις που σχετίζονται ειδικά με το να είστε γυναίκα σε αυτόν τον χώρο;
Callie: Νομίζω ότι όλες οι γυναίκες σε αυτήν την επιχείρηση αντιμετωπίζουν την ίδια πρόκληση, και αυτή είναι απλώς η περιορισμένη πρόσβαση. Νομίζω ότι είναι κάπως καλύτερο για τις γυναίκες γιατί πιστεύω ότι η τηλεόραση συνήθως απευθύνεται περισσότερο στις γυναίκες. Διαφορετικά, επιτρέψτε μου να το θέσω έτσι, υπάρχει ένα συμπαγές γυναικείο κοινό εκεί έξω που μπορεί να σας προσφέρει κάθε εβδομάδα. Ενώ, στον κλάδο των ταινιών μεγάλου μήκους, αυτό δεν υπάρχει.
Αλλά, όπως οι περισσότερες επιχειρήσεις, κυριαρχείται από άνδρες. Σαν να προσπαθώ να σκεφτώ μια επιχείρηση εκτός από καλλυντικά ή κάτι εκτός από ρούχα βάσης. Ξέρεις τι εννοώ? Αυτό δεν είναι ανδροκρατούμενο. Επομένως, δεν νομίζω ότι μας ξεχωρίζουν, αλλά σαφώς οι αριθμοί, με βάση την αναλογία γυναικών προς άνδρες στον πληθυσμό, οι αριθμοί δεν είναι ψέματα.
Δουλεύοντας στο Nashville και μπαίνοντας σε κάθε νέα σεζόν που έχετε σε αυτό, είμαι περίεργος από δημιουργική άποψη. Διατηρώντας τα πράγματα φρέσκα και νέα και ενδιαφέροντα για το κοινό, έχετε κάποια διαδικασία στην οποία ακολουθείτε; Μίλησέ μου λίγο για την πρόκληση να κρατάς τα πάντα φρέσκα από εποχή σε εποχή.
Callie: Λοιπόν, στην αρχή της σεζόν, καθόμαστε όλοι μαζί και αρχίζουμε να φτιάχνουμε μια σκηνοθεσία, ένα συνολικό τόξο για τη σεζόν όπου θέλουμε να ξεκινήσουμε όλοι και πού θέλουμε να καταλήξουν. Πρέπει να επιστρέψουμε και να δούμε αν το έχουμε κάνει στο παρελθόν ή αν το έχουμε ξανακάνει, μπορούμε να το κάνουμε με διαφορετικό τρόπο και να μην αισθανόμαστε ότι επαναλαμβάνουμε το ίδιο πράγμα. Ξέρεις?
πώς να καλλιεργήσετε ροδάκινα από λάκκο
Είμαστε σε μια επιχείρηση, λέμε μια ιστορία για μια επιχείρηση που βρίσκεται σε μια μεγάλη περίοδο αλλαγής η ίδια, οπότε προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις. Οι σταδιοδρομίες σε αυτές τις επιχειρήσεις αυξάνονται και φθίνουν, ξυπνάς το ένα λεπτό και το επόμενο πέφτεις. Είναι εύκολο να καβαλάς αυτά τα κύματα και να βάζεις τους ανθρώπους στις κανονικές καταστάσεις της ζωής και απλώς να προσπαθείς να τους αυξήσεις δραματικά. Και απλώς κάντε τους χαρακτήρες αρκετά ενδιαφέροντες ώστε να σας ενδιαφέρει τι θα τους συμβεί.
Όταν ξεκινήσατε τη σειρά, ξέρατε πού θέλετε να φτάσετε τελικά με τους χαρακτήρες; Ξέρεις στο μυαλό σου πώς θα τελειώσει η σειρά;
Callie: Λοιπόν, όχι, γιατί ποτέ δεν ξέρεις από τη μια σεζόν στην άλλη αν θα είσαι εκεί για να το κάνεις. Μόλις τώρα βρισκόμαστε στο έκτο έτος, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε, Λοιπόν, αν πρέπει να ολοκληρώσουμε αυτό το πράγμα, πώς θα το κάνουμε; Λοιπόν, μόλις τώρα αρχίζουμε να το παίρνουμε αυτό στη συνείδησή μας, γιατί έξι σεζόν είναι πολλές για μια παράσταση και απλά θα δούμε. Δεν ξέρω ότι αυτή είναι η τελευταία μας σεζόν, αλλά θα μπορούσε να είναι, υποθέτω, ανάλογα με την τύχη και τις βαθμολογίες μας και άλλα παρόμοια. Μόνο επειδή βρισκόμαστε εδώ έξω τόσο καιρό σε αυτήν την περιοχή, όντας ρεαλιστές, θέλουμε απλώς να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε: Αν έπρεπε να το ολοκληρώσουμε, με ποιον τρόπο θα το κάναμε αυτό; Αλλά επίσης, αν δεν χρειάζεται να το τυλίξουμε, τότε τι θα κάνουμε;
Κάπως έτσι καθορίζονται και οι δύο δρόμοι γιατί για τη βάση των θαυμαστών, νομίζω ότι είναι πολύ ικανοποιητικό όταν, αν δεν σε πάρουν για άλλη μια σεζόν και μετά είσαι ακόμα σε θέση να ικανοποιήσεις τους οπαδούς με αυτό το τέλος, αλλά στη συνέχεια να είσαι επίσης προετοιμασμένος γιατί επέστρεψα για άλλη μια σεζόν και δεν τελείωσα σε γκρεμό.
Callie: Ναι, ακριβώς. Και, ξέρετε, σκοτώσαμε έναν από τους κύριους χαρακτήρες μας. Οι οπαδοί εξακολουθούν να συμβιβάζονται με αυτό, κάποιοι από αυτούς απλά δεν μπορούν να το συμβιβαστούν και το καταλαβαίνω. Ήταν ένας αγαπημένος, είδος, χαρακτήρας από σκηνή και ήταν ένα χτύπημα, αλλά ήμασταν σε μια κατάσταση όπου δεν θέλαμε να την κρατήσουμε όμηρο, την ηθοποιό. Βρίσκεται σε ένα σημείο της καριέρας της όπου είχε πολλές άλλες ευκαιρίες να κάνει πράγματα που ήθελε να κάνει και δεν θέλαμε να την κρατήσουμε πίσω από αυτό. Οπότε, απρόθυμα, νομίζω ότι ήταν το ίδιο απρόθυμη να φύγει, αλλά απέρριπτε πράγματα για χρόνια που θα ήταν πραγματικά συναρπαστικά γι' αυτήν να κάνει, οπότε κάπως χωρίσαμε τη διαφορά. Δεν ήταν κάτι που μας άρεσε να κάνουμε, πιστέψτε με.
Σε αυτό το σημείωμα επίσης, ξέρω ότι με ορισμένες εκπομπές οι βάσεις των θαυμαστών, ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να γίνουν πραγματικά βάναυσοι. Το έχεις ζήσει καθόλου με το Νάσβιλ; Και αν ναι, πώς θα διαχωρίσετε τον εαυτό σας από αυτό και θα διατηρήσετε τον εαυτό σας να μην δίνει σημασία σε κανέναν αρνητισμό από τους θαυμαστές που μπορεί να είναι αναστατωμένοι για ορισμένες αποφάσεις όταν είστε ο δημιουργός της ιστορίας.
Callie: Αυτό είναι το πράγμα, καταλαβαίνω απόλυτα γιατί θα ήταν αναστατωμένοι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι… δεν είναι αυτό που θα ήθελα. Ξέρεις? Το καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει τρόπος να πείτε, Ω, ναι, ας το κάνουμε αυτό, πόσο υπέροχο. Ξέρεις? Είναι μια από τις αγαπημένες μας ηθοποιούς, είναι το κέντρο της παράστασης. Το καταλαβαίνω απόλυτα. Κοιτάξτε, δεν υπάρχει περίπτωση να είστε στον χώρο της τηλεόρασης και να μην έχετε τους ανθρώπους να μισούν αυτό που κάνετε. Βλέπω συνέχεια πράγματα που δεν αντέχω. Δεν καταλαβαίνω πώς φτιάχτηκε, δεν ξέρω γιατί το παρακολουθεί κανείς. Και ξέρω ότι θα υπάρξουν άνθρωποι που θα αισθάνονται έτσι για την παράστασή μας, έτσι ακριβώς είναι. Δεν μπορείς να ευχαριστήσεις τους πάντες. Διάολε, πολλές φορές δεν μπορείς να ευχαριστήσεις τους ανθρώπους που ευχαριστούσες εξαιτίας αποφάσεων όπως αυτή που μας έβαλαν. Κάνουμε το καλύτερο δυνατό, ξέρεις; Δηλαδή, το καταλαβαίνω, φωνάζω στην τηλεόραση.
Αλλά ταυτόχρονα, υπάρχει και αυτό το κομμάτι του εαυτού μου που είναι κάπως σαν… δεδομένου του τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και του τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, αυτό είναι πραγματικά μια τόσο μικροσκοπική κουκκίδα στη συνολική κλίμακα των πραγμάτων, που νομίζω ότι υπάρχουν για πολλά άλλα πράγματα για τα οποία πρέπει να στεναχωριέσαι εκτός από αυτό. Για μένα και τους οπαδούς. Είναι σαν, αυτά δεν είναι προβλήματα, ξέρετε;
Η Callie Khouri στο TCM: Trailblazing Women in FilmΣωστά. Λοιπόν, εννοώ ότι τελικά πιστεύω ότι σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης, αν την αγαπάς ή αν τη μισείς, είναι ένα συναίσθημα που προκαλείται σε κάθε άκρο του φάσματος, νομίζω ότι είναι καλή τέχνη. Έτσι, ακόμα κι αν οι θαυμαστές είναι αναστατωμένοι για κάτι, είναι αναστατωμένοι για αυτό επειδή ερωτεύτηκαν έναν χαρακτήρα επειδή αυτός ο χαρακτήρας έγινε τόσο φοβερός. Ξέρεις?
Callie: Σωστά. Και μιλώντας για αυτό, νομίζω ότι είναι ενδιαφέρον όταν οι άνθρωποι κάνουν πράγματα που μισείς. Έχω φίλους πολλών, πολλών ετών που μερικές φορές λέω, Θεέ μου, θα τους σκοτώσω ο βασιλιάς. Ξέρεις?
Και άλλες φορές, λες, Θεέ μου, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό το άτομο μέσα. Έτσι, νομίζω ότι το να βάζεις ανθρώπους σε τέτοιου είδους σχέσεις με χαρακτήρες δεν είναι πολύ διαφορετικό από ό,τι περνάς στην πραγματική ζωή. Δηλαδή, με ποιον δεν έχεις ποτέ σύγκρουση; Ξέρεις? Καταλαβαίνετε πάντα ακριβώς γιατί κάνουν αυτό που κάνουν;
Πρέπει να το έχεις αυτό για να φτιάξεις μια καλή ιστορία, πρέπει να έχεις σύγκρουση.
Callie: Σωστά. Εννοώ ότι έχουμε πολλά, θέλω απλώς να τους δω χαρούμενους. Και σκέφτεσαι μόνος σου, Όχι, δεν το κάνεις. Πόσο καιρό το παρακολουθείς;
Λοιπόν, για όποιον θέλει να ακολουθήσει μια καριέρα στο γράψιμο είτε για τον κινηματογράφο είτε για την τηλεόραση, τι συμβουλή θα του δίνατε;
Callie: Υποθέτω ότι θα έπρεπε να πω επιμονή, ένα, και γνωρίζοντας ότι κυριολεκτικά εννιάμισι φορές στις δέκα, θα πάρεις όχι για απάντηση. Πρέπει να μην αφήσετε αυτό να είναι το πράγμα που καθορίζει αν θα συνεχίσετε ή όχι. Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για την απογοήτευση και πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για την ιδέα ότι δεν πρόκειται να αποκτήσετε την πιο τέλεια εκδοχή όλων όσων θέλετε να κάνετε. Θα δουλέψετε τον εαυτό σας σε καταστάσεις εξάντλησης που δεν πιστεύατε καν ότι ήταν δυνατές. Είναι μια πολύ δύσκολη, προκλητική, απαιτητική, απογοητευτική επιχείρηση, με στιγμές παραλογισμού και απόλυτης χαράς. Δεν είναι βαρετό, φαντάζομαι θα έλεγα.
Αλλά, θα έλεγα ότι πρέπει πραγματικά να προσπαθήσετε να κολλήσετε στο να γράφετε αυτό που αγαπάτε, γράφοντας αυτό που θέλετε να δείτε. Μην προσπαθήσετε να ακολουθήσετε την αγορά. Αν δείτε μια παράσταση που σας αρέσει πολύ, μην πάτε, θέλω να κάνω μια εκπομπή ακριβώς έτσι, γιατί κάποιος κάνει ήδη αυτήν την εκπομπή.
Μπορείτε να μιλήσετε λίγο μόνο για την καθημερινότητά σας με τη συνεργασία με μια τηλεοπτική εκπομπή έναντι μιας ταινίας;
Callie: Η καθημερινότητα είναι κάτι διαφορετικό κάθε μέρα. Θέλω να πω, είναι το ίδιο σε μια ταινία, αλλά είναι… ένα χαρακτηριστικό είναι πολύ διαφορετικό στο ότι είσαι στην προετοιμασία, μετά κάνεις γυρίσματα, μετά είσαι στο post και μετά προωθείς την ταινία. Κάπως σαν να συμβαίνουν όλα αυτά τα πράγματα ταυτόχρονα, έτσι είστε πραγματικά, πραγματικά απασχολημένοι όλη την ώρα.
Τι θα ήθελες να αλλάξει στο Χόλιγουντ; Με το Nashville, καταφέρατε να δημιουργήσετε αυτούς τους γυναικείους χαρακτήρες που δεν είναι καθόλου στερεοτυπικοί. Είναι αληθινά και πολύπλοκα και τόσο όμορφα γραμμένα. Τι είδους αλλαγές θα θέλατε να δείτε να γίνονται στο Χόλιγουντ για να αντικατοπτρίζουν περισσότερο αυτό;
Callie: Λοιπόν, δεν ξέρω πώς να το καταλάβω. Θέλω να πω, αυτό που θα ήθελα να δω αλλαγή σε ολόκληρη την κουλτούρα, υποθέτω, είναι να μην βλέπω τα πράγματα που προσανατολίζονται στις γυναίκες να μειώνονται και να θεωρούνται λιγότερο από. Αυτό είναι ένα πράγμα που πιστεύω ότι θα ήταν υπέροχο να είχε συμβεί. Τούτου λεχθέντος, εννοώ, κοιτάτε τα Emmy φέτος και ποιος κέρδισε, νομίζω ότι η τηλεόραση αναγνωρίζει τις γυναίκες με τρόπο που πολλές άλλες επιχειρήσεις δεν το αναγνωρίζουν. Θέλω να πω, το Handmaid’s Tale ήταν σίγουρα ένα πρωτοποριακό, όμορφα αποδομένο έργο που ήταν τόσο εντυπωσιακά συναρπαστικό όσο κάθε παράσταση που έγινε ποτέ. Είμαι πραγματικά, πολύ χαρούμενος για αυτό. Νομίζω ότι, συνολικά, θα ήθελα απλώς να δω τα πράγματα να μην είναι τόσο δύσκολα για τις γυναίκες στον πολιτισμό γενικότερα. Ξέρεις?
Φαίνεται ότι υπάρχουν πολύ περισσότεροι ρόλοι στην τηλεόραση που είναι πραγματικά ρηξικέλευθοι για τις γυναίκες σε αντίθεση με τον κινηματογράφο. Φυσικά, υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις, φυσικά, με τον κινηματογράφο, αλλά πιστεύετε ότι βλέπουμε περισσότερους από αυτούς τους τύπους ρόλων για γυναίκες στην τηλεόραση που πραγματικά αλλάζουν κάπως το παιχνίδι, εξυψώνουν και απευθύνονται στη συζήτηση ανισότητα αμοιβών ή ορισμένοι τύποι ρόλων δεν είναι διαθέσιμοι; Νιώθετε ότι η τηλεόραση είναι λίγο μπροστά από το παιχνίδι εκεί;
Callie: Ναι, ναι. Θέλω να πω, αισθάνομαι ότι οι ταινίες μεγάλου μήκους είναι… Λοιπόν, επιτρέψτε μου να το θέσω έτσι. Οι μεγάλες ταινίες στούντιο απευθύνονται αποκλειστικά σε άνδρες, με εξαίρεση το Wonder Woman και τέτοια πράγματα. Αλλά εννοώ, αν κοιτάξετε τη σειρά του HBO που κέρδισε τόσα πολλά, Big Little Lies, αυτός ήταν ο άλλος τεράστιος νικητής στα Emmy φέτος, εννοώ, αυτό ήταν κάτι που επαινέστηκε κριτικά και ήταν μια παράσταση εντελώς γυναικείας παραγωγής. Εννοώ, δεν μπορώ να σκεφτώ ένα γυναικείο έργο στον κόσμο των ταινιών μεγάλου μήκους με το οποίο θα μπορούσα να το συγκρίνω. Απλώς δεν υπάρχει ένα.
Η μισθολογική ανισότητα είναι απλώς ασυγχώρητη. Απλώς υπάρχει μηδενική άμυνα για αυτό. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από το ότι εκτιμούμε περισσότερο τους άντρες παρά τις γυναίκες. Αυτό είναι όλο αυτό. Επειδή είναι σαν να μην μπορείς να πληρώσεις τα παιδιά παραπάνω επειδή είναι πιο αξιόπιστα από την άποψη ότι μπορούν να παίξουν στο box office. Έχουν τόσες αποτυχίες όσες και τα έργα που καθοδηγούνται από γυναίκες. Έχουν εξίσου πολλούς τύπους που μπαίνουν εκεί και ζωγραφίζουν για χρόνια και μετά ξαφνικά δεν το κάνουν. Απλώς δεν υπάρχει λόγος γι' αυτό. Δεν έχω πολύ χιούμορ για αυτό.
πώς να φτιάξετε ένα βίντεο για skateboard
Αλλά αυτό είναι μόνο… και δεν είναι μόνο η δουλειά μας, όπως ξέρουμε καλά, οπότε νομίζω ότι υπάρχει μια βασική αδικία εδώ που είναι πολύ δύσκολο να καταπιούμε.
Είναι υπέροχο, όμως, που η συζήτηση γίνεται. Με το Χόλιγουντ να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, τουλάχιστον, αυτή η συζήτηση είναι τώρα στα μέσα ενημέρωσης, τότε ελπίζουμε ότι μπορεί να προκαλέσει αλλαγές και σε άλλους τομείς, αν συνεχίσουμε να μιλάμε για αυτό.
Callie: Ναι, απολύτως. Ξέρεις τι? Νομίζω ότι όλοι πρέπει να μιλήσουν γι' αυτό. Εννοώ, ήμουν πραγματικά τόσο ευχαριστημένη όταν ορισμένοι από τους άνδρες σταρ αποκάλυψαν, τουλάχιστον, τι έφτιαχναν, ώστε οι γυναίκες να ξέρουν ακόμη και πόσο λιγότερα πληρώνονταν. Αυτή είναι μια πράξη γενικού θάρρους στην επιχείρησή μας, όπου σας απειλούν σιωπηρά, αν όχι εξωτερικά, να κρατήσετε το στόμα σας κλειστό, να πάρετε τα χρήματα και να είστε χαρούμενοι για αυτό που έχετε. Είναι το ίδιο με αυτό που έχουν βιώσει λίγο οι παίκτες του NFL. Είναι σαν, γιατί δεν σιωπάς και δεν είσαι ευγνώμων; Είναι σαν, Εμ, δεν είμαστε. Ξέρεις?
Τέλος, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν λάβατε κάποια συμβουλή που πήρατε στην αρχή της καριέρας σας, μήπως ενώ εργαζόσασταν για τη Θέλμα και τη Λουίζ, που πραγματικά έκανε τη διαφορά για εσάς;
Callie: Δεν το είπα σε κανέναν όταν έγραφα τη Θέλμα και τη Λουίζ. Υποθέτω ότι το μόνο πράγμα που θα έλεγα είναι να συνεχίσω. Απλά συνέχισε να προχωράς. Δεν μπορείς να κερδίσεις τίποτα από την απελπισία και την αποτυχία αν σταματήσεις εκεί. Είναι σίγουρα κάτι που θα περάσετε. Εάν συνεχίζετε να βρίσκετε πράγματα που σας ενθουσιάζουν, με τα οποία είστε παθιασμένοι, τότε έχετε μια καλή ευκαιρία. Αλλά αν αποθαρρύνεστε εύκολα, δεν είναι αυτή η δουλειά για εσάς.
Δείτε την Callie Khouri στο TCM αυτόν τον Οκτώβριο ως καλεσμένη TCM Spotlight: Trailblazing Women , και μπορείτε να την ακολουθήσετε διαδικτυακά στο Twitter στη διεύθυνση @CallieKhouri .
