Πώς λειτουργεί το Electoral College στις εκλογές των ΗΠΑ

Κάθε τέσσερα χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν γενικές εκλογές για την εκλογή του επόμενου προέδρου και αντιπροέδρου. Ωστόσο, αντί να διεξάγουν τις εκλογές μέσω μιας δημοφιλούς ψήφου των πολιτών τους, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ένα ειδικό σύστημα για αυτές τις εκλογές: το Electoral College.

Μετάβαση στην ενότητα

• Τι είναι το Εκλογικό Κολλέγιο;
• Πώς λειτουργεί το Electoral College;
• Ποια είναι η ιστορία του Εκλογικού Κολλεγίου;
• Πώς επιλέγονται οι εκλογείς;
• Θέλετε να μάθετε περισσότερα για την πολιτική και την πολιτική;
• Μάθετε περισσότερα για τον David Axelrod και τον MasterClass του Karl Rove

Οι διάσημοι στρατηγικοί προεδρικών εκστρατειών David Axelrod και Karl Rove αποκαλύπτουν αυτό που πηγαίνει σε αποτελεσματική πολιτική στρατηγική και ανταλλαγή μηνυμάτων.

Τι είναι το Εκλογικό Κολλέγιο;

Το Electoral College είναι το σύστημα των ΗΠΑ για την εκλογή του προέδρου και του αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Αποτελείται από ένα σώμα εκλογέων που προορίζονται να εκπροσωπήσουν τους πληθυσμούς των κρατών τους, και αυτοί οι προεδρικοί εκλογείς ψηφίζουν για να καθορίσουν τόσο τον πρόεδρο όσο και τον αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Για να εκλεγεί, ένας πρόεδρος και αντιπρόεδρος πρέπει να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία (ή 51 τοις εκατό) των ψήφων του Electoral College.

Επί του παρόντος, το Electoral College αποτελείται από 538 εκλογείς, χωρισμένους ανά πολιτεία. Αυτός ο αριθμός προέρχεται από τον αριθμό των γερουσιαστών (100) και εκπροσώπων (435) που εκλέγονται για εκπροσώπηση κάθε πολιτείας, συν τρεις επιπλέον εκλογείς για την Περιφέρεια της Κολούμπια (Ουάσιγκτον, DC), στους οποίους κατανέμεται αριθμός ψήφων ίσος με τον αριθμό των εκλογείς του λιγότερο κατοικημένου κράτους. Δεδομένου ότι οι εκλογείς καθορίζονται από τον αριθμό των μελών της Γερουσίας των ΗΠΑ και της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ κάθε κράτος, ο αριθμός των εκλογών για κάθε πολιτεία κυμαίνεται από 55 στην Καλιφόρνια, 38 στο Τέξας και 29 στη Φλόριντα και τη Νέα Υόρκη, έως 3 το καθένα στην Αλάσκα, το Ντελαγουέρ, τη Μοντάνα, τη Βόρεια Ντακότα, τη Νότια Ντακότα, το Βερμόντ, το Ουαϊόμινγκ και την Περιφέρεια της Κολούμπια.

Πώς λειτουργεί το Electoral College;

Το σύστημα Electoral College λειτουργεί ως εξής:

1. Οι εκλογείς διορίζονται για κάθε πολιτεία . Οι εκλογικές υποψηφιότητες διαφέρουν ανάλογα με το κράτος - αυτό μπορεί να κυμαίνεται από πρωτογενείς εκλογές έως υποψηφιότητες από τον κυβερνήτη του κράτους.
2. Οι πολίτες των ΗΠΑ ψηφίζουν την ημέρα των εκλογών . Όταν οι πολίτες ψηφίζουν για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο κατά τη διάρκεια των γενικών εκλογών, στην πραγματικότητα ψηφίζουν για μια σειρά εκλογών που θα εκπροσωπήσουν το κράτος τους στο Electoral College.
3. Οι ψηφοφόροι ψηφίζουν . Μόλις ψηφιστούν, η ομάδα των εκλογών συγκεντρώνεται στις αντίστοιχες πρωτεύουσες της χώρας τους την πρώτη Δευτέρα μετά τη δεύτερη Τετάρτη του Δεκεμβρίου και ψήφισε τις ατομικές ψήφους του για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο.
4. Εκλέγονται ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος . Μόλις ψηφιστούν οι ψηφοφορίες του Electoral College, ο αριθμός των ψήφων διαβάζεται σε κοινή σύνοδο του Κογκρέσου και εκλέγεται ο νικητής της απόλυτης πλειοψηφίας (επί του παρόντος 270 εκλογικές ψήφοι).

Το Εκλογικό Κολλέγιο λειτουργεί γενικά βάσει μιας πολιτικής νικητών-λήψης όλων ή μονάδας κανόνα - δηλαδή, όποιος και ο προεδρικός υποψήφιος λαμβάνει την πλειοψηφία των εκλογικών ψήφων ενός κράτους λαμβάνει κάθε ψήφο σε αυτό το κράτος. Για παράδειγμα, ένας υποψήφιος που λαμβάνει τουλάχιστον τέσσερις ψήφους από την Iowa θα λάβει και τις έξι ψήφους της Iowa. Τα μόνα δύο κράτη που χωρίζουν τις ψήφους τους στο Electoral College είναι το Μέιν και η Νεμπράσκα.

Ενώ τεχνικά οι περισσότεροι εκλογείς είναι ελεύθεροι πράκτορες που μπορούν να ψηφίσουν ό, τι θέλουν την ημέρα των εκλογών, πολλά κράτη έχουν εγκρίνει κρατικούς νόμους που προσπαθούν να δεσμεύσουν τους εκλογείς σε συγκεκριμένες ψήφους - είτε στον νικητή της λαϊκής ψήφου στην πολιτεία τους, στο κόμμα που τους όρισε υπηρετούν ως εκλογείς ή σε οποιονδήποτε υποψήφιο έχουν ήδη υποσχεθεί να ψηφίσουν.

Ποια είναι η ιστορία του Εκλογικού Κολλεγίου;

Αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες διεκδικούσαν την ανεξαρτησία τους το 1776, μια ομάδα πολιτικών συγκλήθηκε για να σχεδιάσει την κυβέρνηση της νέας χώρας. Αυτές οι συνομιλίες πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια πολλών Συνταγματικών Συμβάσεων στα τέλη του 1700, και ένα θέμα ενδιαφέροντος ήταν πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποφασίσουν την εκλογή του προέδρου. Οι διαμορφωτές σχίστηκαν μεταξύ τριών τρόπων εκλογής του προέδρου της χώρας:

• Μια δημοφιλής ψήφος των πολιτών . Ενώ οι άμεσες εκλογές φαίνονταν οι πιο προφανείς, δεδομένου ότι επέτρεψε στους πολίτες να καθορίσουν τον αρχηγό τους, οι framers ανησυχούσαν ότι οι δυσκολίες μεταφοράς και μαζικής επικοινωνίας θα καθιστούσαν σχεδόν αδύνατη την εκστρατεία και ότι οι προεδρικοί υποψήφιοι θα επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους σε μόνο πυκνοκατοικημένες πόλεις, αγνοώντας την υπόλοιπη χώρα.
• Μια ψήφος και στα δύο σώματα του Κογκρέσου . Δεδομένου ότι οι πολίτες θα ψηφίζουν τους γερουσιαστές και τους εκπροσώπους τους, μια ψηφοφορία από αυτούς τους εκλεγμένους αξιωματούχους στο Κογκρέσο θα επέτρεπε στους πολίτες να ψηφίσουν έμμεσα τον πρόεδρό τους. Ωστόσο, οι διαμορφωτές ανησυχούσαν ότι αυτό το μοντέλο θα παραβίαζε το διαχωρισμό των εξουσιών των Εκτελεστικών και Νομοθετικών Υποκαταστημάτων της κυβέρνησης, καθώς οι υποψήφιοι θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε πολιτικές διαπραγματεύσεις με μέλη του Κογκρέσου.
• Ψηφοφορία από το νομοθετικό σώμα κάθε πολιτείας . Μια ψήφος από κάθε νομοθετικό σώμα κάθε κράτους είχε παρόμοια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα με την ψηφοφορία από τα σώματα του Κογκρέσου - οι πολίτες θα μπορούσαν έμμεσα να ψηφίσουν τον πρόεδρο, αλλά θα μπορούσε να παραβιάσει τον διαχωρισμό των εξουσιών ενθαρρύνοντας τους προεδρικούς υποψήφιους να διαπραγματευτούν με τα κρατικά νομοθετικά σώματα και να δείξουν υπέρ που τους ψήφισε.

Οι διαμορφωτές σχεδίασαν τελικά το Εκλογικό Κολλέγιο ως έναν τρόπο συμβιβασμού - θα επέτρεπε στους πολίτες να ψηφίσουν έμμεσα τον πρόεδρό τους, αλλά θα απέφευγε τις επιπλοκές των πολιτικών διαπραγματεύσεων και του διαχωρισμού των εξουσιών.

Η Εκλογική Ακαδημία διατυπώθηκε για πρώτη φορά στο Σύνταγμα (στο άρθρο II, τμήμα 1, ρήτρα 3). Έκτοτε, δύο σημαντικές αλλαγές έχουν λάβει τη μορφή δύο συνταγματικών τροποποιήσεων:

• Η δωδέκατη τροπολογία . Η δωδέκατη τροπολογία αναθεώρησε τη διαδικασία εκλογής του προέδρου και του αντιπροέδρου. Σύμφωνα με τους αρχικούς κανόνες, οι εκλογείς έδωσαν δύο ψήφους για δύο υποψηφίους και ο υποψήφιος με τις περισσότερες ψήφους έγινε πρόεδρος και ο υποψήφιος με τις δεύτερες περισσότερες ψήφους έγινε αντιπρόεδρος. Μετά από ισοπαλία μεταξύ του Thomas Jefferson και του Aaron Burr το 1800, η ​​δωδέκατη τροποποίηση τέθηκε σε εφαρμογή για να απαιτήσει από τους εκλογείς να ψηφίσουν ξεχωριστά: να ψηφίσουν συγκεκριμένα για τον πρόεδρο και μία για τον αντιπρόεδρο.
• Η εικοστή τρίτη τροπολογία . Η εικοστή τρίτη τροποποίηση επέκτεινε τα δικαιώματα ψήφου στην περιφέρεια της Κολούμπια - σύμφωνα με τους αρχικούς κανόνες, μόνο οι επίσημες πολιτείες είχαν εκλογείς.

MasterClass

Προτείνεται για εσάς

Διαδικτυακά μαθήματα που διδάσκονται από τα μεγαλύτερα μυαλά του κόσμου. Επεκτείνετε τις γνώσεις σας σε αυτές τις κατηγορίες.

Η δημοσιονομική πολιτική που έχει την πρόθεση να αυξήσει τη συνολική ζήτηση είναι γνωστή ως ύπαρξη

Διδάξτε τη στρατηγική και τα μηνύματα της καμπάνιας

Διδάσκει την οικοδόμηση μιας μάρκας μόδας

Διδάσκει Ερευνητική Δημοσιογραφία

Διδάσκει Σχεδιασμό Μόδας

Πώς επιλέγονται οι εκλογείς;

Σκεφτείτε σαν επαγγελματίας

Οι διάσημοι στρατηγικοί προεδρικών εκστρατειών David Axelrod και Karl Rove αποκαλύπτουν αυτό που πηγαίνει σε αποτελεσματική πολιτική στρατηγική και ανταλλαγή μηνυμάτων.

Το αμερικανικό Σύνταγμα λέει ότι κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει τη δική του διαδικασία επιλογής μελών του Electoral College, οπότε ο τρόπος με τον οποίο επιλέγονται οι εκλογείς για κάθε πολιτεία έχει αλλάξει με την πάροδο των ετών. Ιστορικά, οι περισσότεροι κρατικοί νομοθέτες απλώς επέλεξαν τους εκλογείς τους. Ωστόσο, οι εκλογείς σήμερα διορίζονται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, σύμφωνα με την πολιτεία:

• Συμβάσεις κράτους-μέρους . Η πλειοψηφία των κρατών επιτρέπουν στα κρατικά κόμματά τους να ορίσουν τις εκλογές κατά τη διάρκεια συμβάσεων κρατικών-κομμάτων.
• Κεντρική επιτροπή του κόμματος . Πολλά κράτη κατέχουν ψήφους στην κεντρική επιτροπή του κόμματος του κράτους, και αυτοί οι ηγέτες του κόμματος καθορίζουν τους εκλογείς για το κράτος.
• Άλλες μέθοδοι . Άλλα κράτη επιτρέπουν στον κυβερνήτη να διορίζει εκλογείς, να διεξάγει πρωτογενείς εκλογές ή να επιτρέπει στον υποψήφιο του κόμματος της πλειοψηφίας του κράτους να διορίζει εκλογείς.

Η μόνη απαίτηση για τα μέλη του Electoral College είναι ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα, δεν κατέχουν «Γραφείο Εμπιστοσύνης ή Κέρδους υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι μέλος της Γερουσίας ή της Βουλής των Αντιπροσώπων, ομοσπονδιακού αξιωματικός επιβολής του νόμου, στρατιωτικό προσωπικό ή δημόσιος υπάλληλος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για την πολιτική και την πολιτική;

Είτε θέλετε να ασχοληθείτε με την πολιτική είτε απλώς θέλετε να γίνετε πιο ενημερωμένοι, αφοσιωμένοι πολίτες, η γνώση των σκαφών της στρατηγικής εκστρατείας είναι υψίστης σημασίας για την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των πολιτικών εκστρατειών. Στο MasterClass του David Axelrod και του Karl Rove σχετικά με τη στρατηγική και τα μηνύματα εκστρατείας, οι αντίστοιχοι αρχιτέκτονες των ιστορικών εκλογών του Barack Obama και του George W. Bush παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για το πώς να αναπτύξετε μια πλατφόρμα εκστρατείας και να προσεγγίσετε ένα κοινό.

Θέλετε να ενημερωθείτε περισσότερο για την πολιτική και την πολιτική; Η ετήσια συνδρομή MasterClass παρέχει αποκλειστικά μαθήματα βίντεο από κύριους οικονομολόγους και στρατηγικούς, συμπεριλαμβανομένων των Paul Krugman, Howard Schultz, David Axelrod και Karl Rove.