Οικονομικά 101: Πώς να κατανοήσετε το νόμο του Say

Το Say’s Law είναι μια κοινή αρχή της κλασικής οικονομίας. Ο νόμος βασίζεται στα γραπτά του Γάλλου οικονομολόγου του 19ου αιώνα, Jean-Baptiste Say, πρώην υποστηρικτή των οικονομικών θεωριών της ελεύθερης αγοράς. Ο Say επηρεάστηκε από τον Adam Smith, έναν από τους πιο σημαντικούς νεοκλασικούς οικονομολόγους στην ιστορία της οικονομικής σκέψης.

Μετάβαση στην ενότητα

• Τι είναι ο νόμος του Say;
• Οι 3 επιπτώσεις του νόμου του Say
• Κριτικοί του νόμου του Say: Πώς ερμήνευσε ο Thomas Malthus ο νόμος του Say;
• Κριτικοί του νόμου του Say: Πώς ερμήνευσε ο Keynes το νόμο του Say;
• Πώς βλέπουν οι οικονομολόγοι σήμερα το νόμο του Say;
• Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα οικονομικά και τις επιχειρήσεις;
• Μάθετε περισσότερα για το MasterClass του Paul Krugman

Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Paul Krugman σας διδάσκει τις οικονομικές θεωρίες που καθοδηγούν την ιστορία, την πολιτική και βοηθούν στην εξήγηση του κόσμου γύρω σας.

Τι είναι ο νόμος του Say;

Η πιο περιεκτική έκφραση του Say’s Law - που ονομάζεται επίσης Say’s Law of Markets - προέρχεται από την αγγλική μετάφραση του πιο γνωστού έργου του, το 1803 Συνθήκη πολιτικής οικονομίας ( Μια πραγματεία για την πολιτική οικονομία ):

Αναπόσπαστο στην προμήθεια είναι το κατάλληλο για τη δική του κατανάλωση.

Οι οικονομικοί ιστορικοί το ερμηνεύουν αυτό να σημαίνει ότι η συνολική προσφορά - η συνολική παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών σε μια εθνική οικονομία - δημιουργεί τη δική της συνολική ζήτηση - τη συνολική ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών σε μια εθνική οικονομία. Με άλλα λόγια, η συνολική προσφορά αγαθών και υπηρεσιών και η συνολική ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών θα είναι πάντα ίσες.

Ενσωματωμένη σε αυτή τη θεωρία είναι ότι η οικονομία της ελεύθερης αγοράς τείνει προς πλήρη απασχόληση χωρίς την ανάγκη κρατικής παρέμβασης.

Πείτε αναλυτικά την ιδέα αλλού στην πραγματεία του:

πώς να ξεκινήσετε τη δική σας εταιρεία ρούχων

• Ένα προϊόν δεν δημιουργείται νωρίτερα, από εκείνη τη στιγμή, προσφέρει μια αγορά για άλλα προϊόντα στο μέγιστο βαθμό της αξίας του.
• Καθώς ο καθένας από εμάς μπορεί να αγοράσει μόνο τις παραγωγές άλλων με τις δικές του παραγωγές - καθώς η αξία που μπορούμε να αγοράσουμε είναι ίση με την αξία που μπορούμε να παράγουμε - όσο περισσότεροι άντρες μπορούν να παράγουν, τόσο περισσότερο θα αγοράζουν.

Οι 3 επιπτώσεις του νόμου του Say

1. Δεν μπορεί να υπάρξει μια γενική έλλειψη προσφοράς - μια εθνική οικονομία δεν θα βρεθεί σε κατάσταση υπερπαραγωγής για πολύ καιρό επειδή η δημιουργία αγαθών και υπηρεσιών δημιουργεί πλούτο μεταξύ των παραγωγών, οι οποίοι στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν αυτόν τον πλούτο για να καταναλώσουν άλλα αγαθά και υπηρεσίες.
2. Μόνο η παραγωγή αγαθών δημιουργεί πλούτο και οικονομική δραστηριότητα. Η κατανάλωση αγαθών καταστρέφει τον πλούτο.
3. Εάν υπάρχει ένα κενό ενός προϊόντος, υπάρχει μια ανεκπλήρωτη ζήτηση για ένα άλλο.

Κριτικοί του νόμου του Say: Πώς ερμήνευσε ο Thomas Malthus ο νόμος του Say;

Εκτός από την παρερμηνεία, οι κλασικοί οικονομολόγοι άρχισαν να αμφισβητούν την εγκυρότητα του Say’s Law αμέσως μετά τη διατύπωσή του. Ο Βρετανός οικονομολόγος Thomas Malthus αμφισβήτησε τις παραδοχές του Say’s Law στο βιβλίο του Αρχές Πολιτικής Οικονομίας (1820)

Ο Malthus υποστήριξε ότι μέρος του πλούτου που παράγεται από την παραγωγή μπορεί να εξοικονομηθεί, και όχι όλη η παραγωγή που οδηγεί στην κατανάλωση.

Ο Malthus πήγε βαθύτερα για να πει ότι η συνολική προσφορά δεν δημιουργεί απαραίτητα ίσο ποσό συνολικής ζήτησης - η εξοικονόμηση μπορεί να οδηγήσει σε υποκατανάλωση και ότι η προκύπτουσα γενική διαρροή είναι δυνατή σε μια εθνική οικονομία.

Ο Βρετανός πολιτικός οικονομολόγος Ντέιβιντ Ρικάρντο διαφωνούσε με τον Μάλθους και υπερασπίστηκε τον Νόμο του Σαϊ. Ο τσαγκάρης όταν ανταλλάσσει τα παπούτσια του με ψωμί έχει ουσιαστική ζήτηση για ψωμί, έγραψε ο Ρικάρντο.

Κριτικοί του νόμου του Say: Πώς ερμήνευσε ο Keynes το νόμο του Say;

Ο επικεφαλής επικριτής του Say’s Law ήταν ο Βρετανός οικονομολόγος John Maynard Keynes, ο συγγραφέας μεγάλων μακροοικονομικών θεωριών που έχουν συλλογικά γίνει γνωστοί ως Keynesian Economics.

Ο Κέινς επεσήμανε την ύφεση ως απόδειξη ότι ο Say’s Law δεν είχε εφαρμογή στις εθνικές οικονομίες. Υποστήριξε ότι η συνολική ζήτηση επηρέασε την οικονομική παραγωγή, όχι το αντίστροφο, και ότι η ζήτηση αυτή δεν ήταν πάντα ίση με την παραγωγική ικανότητα μιας εθνικής οικονομίας.

Αντίθετα, ο Keynes υποστήριξε ότι η συνολική ζήτηση μπορεί να επηρεαστεί από άλλους παράγοντες. Ως αποτέλεσμα, είπε ο Κέινς, είναι πιθανό για μια εθνική οικονομία να βιώσει ένα πλήθος προσφοράς, που οδηγεί σε ανεργία, υψηλότερα επιτόκια και πληθωρισμό.

Οι ακόλουθοι των θεωριών του Κέινς αργότερα επεσήμαναν τη Μεγάλη Ύφεση ως απόδειξη ότι ο Κέινς είχε δίκιο σχετικά με τον Νόμο του Σαΐ.

MasterClass

Προτείνεται για εσάς

Διαδικτυακά μαθήματα που διδάσκονται από τα μεγαλύτερα μυαλά του κόσμου. Επεκτείνετε τις γνώσεις σας σε αυτές τις κατηγορίες.

Διδάσκει Οικονομικά και Κοινωνία

Διδάσκει την οικοδόμηση μιας μάρκας μόδας

Διδάσκει Ερευνητική Δημοσιογραφία

Διδάσκει Σχεδιασμό Μόδας

Πώς βλέπουν οι οικονομολόγοι σήμερα το νόμο του Say;

Σκεφτείτε σαν επαγγελματίας

Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Paul Krugman σας διδάσκει τις οικονομικές θεωρίες που καθοδηγούν την ιστορία, την πολιτική και βοηθούν στην εξήγηση του κόσμου γύρω σας.

Η τακτική εμφάνιση οικονομικής ύφεσης στο πλαίσιο ενός επιχειρηματικού κύκλου των ραγδαίων αυξήσεων και των αποτυχιών υποβαθμίζει τη δήλωση του Say: Αυτές οι μειώσεις συνοδεύονται από μια γενική παρακμή της προσφοράς καθώς μειώνεται η συνολική ζήτηση. Η εμφάνιση της νομισματικής πολιτικής υπονομεύει επίσης το Say’s Law. Μια κυβέρνηση μπορεί να αυξήσει την προσφορά χρήματος κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής ύφεσης για να αυξήσει τη συνολική ζήτηση, αλλά αυτό δεν κάνει τίποτα για να αυξήσει τη συνολική προσφορά, σε αντίθεση με το νόμο της Say.
Ο κεϋνσιανός οικονομολόγος Paul Krugman απηχεί άλλους που υποστηρίζουν ότι η συνολική προσφορά δεν δημιουργεί συνολική ζήτηση, αλλά το αντίθετο: Η μείωση της συνολικής ζήτησης μπορεί να καταστρέψει τη συνολική προσφορά και την ικανότητα να παράγει τέτοια προσφορά μακροπρόθεσμα.

Μερικοί οικονομολόγοι πιστεύουν ότι ισχύει ο νόμος του Say. Η λεγόμενη αυστριακή σχολή οικονομικών υποστηρίζει την πεποίθηση του Say ότι η οικονομία τείνει προς την πλήρη ισορροπία της απασχόλησης και κατηγορεί την ύφεση όχι για τις οικονομικές δυνάμεις αλλά για την κρατική παρέμβαση στην ιδιωτική οικονομία.

Οικονομολόγοι από την προσφορά , ομοίως, ακολουθήστε το Say’s Law υποστηρίζοντας ότι η αύξηση της συνολικής παραγωγής εφοδιασμού - μέσω των κρατικών δαπανών όπως περικοπές φόρων ή επιδοτήσεων - θα αυξήσει τη δική της ζήτηση ζήτησης. Ωστόσο, τέτοιες πολιτικές γενικά δεν έχουν προβλέψεις σε πραγματικές εφαρμογές.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα οικονομικά και τις επιχειρήσεις;

Η εκμάθηση να σκέφτεται σαν οικονομολόγος απαιτεί χρόνο και πρακτική. Για τον βραβευμένο με Νόμπελ Paul Krugman, τα οικονομικά δεν είναι ένα σύνολο απαντήσεων - είναι ένας τρόπος κατανόησης του κόσμου. Στο MasterClass του Paul Krugman για τα οικονομικά και την κοινωνία, μιλά για τις αρχές που διαμορφώνουν πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, όπως η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, η φορολογική συζήτηση, η παγκοσμιοποίηση και η πολιτική πόλωση.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα οικονομικά; Η ετήσια συνδρομή MasterClass παρέχει αποκλειστικά μαθήματα βίντεο από κύριους οικονομολόγους και στρατηγικούς, όπως ο Paul Krugman.