Μάθετε για την ύφεση: Αιτίες, εφέ και πώς η Αμερική ξεπέρασε τη μεγάλη ύφεση του 2008

Η Μεγάλη Ύφεση του 2008 είχε πολλούς ανθρώπους να αμφισβητούν ποια ήταν η ύφεση - και γιατί συνέβη αρχικά. Η ιστορία παρέχει πολύτιμα μαθήματα σε οικονομολόγους που μελετούν την οικονομική ύφεση και την ανάκαμψη, αλλά είναι επίσης σημαντικό για τον μέσο πολίτη να κατανοήσει πώς η συμπεριφορά των καταναλωτών μπορεί να επηρεάσει τις αγορές, ειδικά εκείνες που καταλήγουν σε σημαντική πτώση.

Μετάβαση στην ενότητα

• Τι είναι η ύφεση;
• Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ύφεσης και κατάθλιψης;
• Τι προκαλεί ύφεση;
• Ποιοι είναι οι δείκτες ύφεσης;
• Η καμπύλη απόδοσης ως δείκτης ύφεσης
• Πώς συμβάλλουν οι τράπεζες στην ύφεση;
• Πώς λειτουργούν οι τράπεζες;
• Τι είναι το Bank Run;
• Τι είναι οι φυσαλίδες περιουσιακών στοιχείων;
• Πώς διορθώνετε μια ύφεση;
• Τι είναι το μηδέν κάτω όριο;
• Η οικονομική ύφεση και η μεγάλη ύφεση του 2008
• Πώς ξεκίνησε η Μεγάλη Ύφεση του 2008;
• Πώς διορθώθηκε η μεγάλη ύφεση του 2008;
• Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα οικονομικά;
• Μάθετε περισσότερα για το MasterClass του Paul Krugman

Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Paul Krugman σας διδάσκει τις οικονομικές θεωρίες που καθοδηγούν την ιστορία, την πολιτική και βοηθούν στην εξήγηση του κόσμου γύρω σας.

Τι είναι η ύφεση;

Η ύφεση είναι μια επιβράδυνση ή συρρίκνωση της οικονομίας σε έναν επιχειρηματικό κύκλο. Η χρονική περίοδος και αυτό που δείχνει ακριβώς μια οικονομική ύφεση δεν καθορίζονται αυστηρά. Ορισμένες χώρες και οικονομολόγοι ορίζουν μια ύφεση ως συρρίκνωση για δύο συνεχόμενα τρίμηνα, μερικές την ορίζουν ως έξι μήνες και μερικές δεν ορίζουν καθόλου τη χρονική περίοδο, λαμβάνοντας μια πιο ολοκληρωμένη και αποχρωματική προβολή διαφορετικών σημείων δεδομένων για να υποδείξει μια ύφεση.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ύφεσης και κατάθλιψης;

Η διαφορά μεταξύ ύφεσης και κατάθλιψης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη σοβαρότητα. Αν και δεν υπάρχει ορισμός, μια κατάθλιψη μπορεί να θεωρηθεί ως μια εκτεταμένη ύφεση που διαρκεί για ένα εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα - χρόνια, αντί για μήνες ή τρίμηνα. Η Μεγάλη Ύφεση, για παράδειγμα, διήρκεσε από το 1929 έως τις αρχές του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Συγκριτικά, η λεγόμενη Μεγάλη Ύφεση του 2007-2009 διήρκεσε 18 μήνες.

Τι προκαλεί ύφεση;

Ορισμένες ύφεση μπορούν να εντοπιστούν σε μια σαφώς καθορισμένη αιτία. Για παράδειγμα, η ύφεση του 1973-1975 ξεκίνησε ως αποτέλεσμα της πετρελαϊκής κρίσης του 1973. Ωστόσο, οι περισσότερες ύφεση προκαλούνται από έναν σύνθετο συνδυασμό παραγόντων, όπως υψηλά επιτόκια, χαμηλή εμπιστοσύνη των καταναλωτών και στάσιμοι μισθοί ή μειωμένο πραγματικό εισόδημα στην αγορά εργασίας. Άλλα παραδείγματα αιτιών ύφεσης περιλαμβάνουν τρεχούμενες τράπεζες και φούσκες περιουσιακών στοιχείων (δείτε παρακάτω για εξήγηση αυτών των όρων)

Ποιοι είναι οι δείκτες ύφεσης;

Οι οικονομολόγοι καθορίζουν εάν μια οικονομία βρίσκεται σε ύφεση εξετάζοντας μια ποικιλία στατιστικών και τάσεων. Παράγοντες που υποδηλώνουν ύφεση περιλαμβάνουν:

• Αύξηση της ανεργίας
• Αύξηση πτώχευσης, προεπιλογών ή αποκλεισμών
• Μειωμένα επιτόκια
• Μείωση των καταναλωτικών δαπανών και της εμπιστοσύνης των καταναλωτών
• Πτώση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένου του κόστους των κατοικιών και των πτώσεων στο χρηματιστήριο

Όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε συνολική μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕγχΠ). Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο ορίζουν την ύφεση ως δύο ή περισσότερα συνεχόμενα τέταρτα της αρνητικής αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Εθνικό Γραφείο Οικονομικής Έρευνας (NBER) παρακολουθεί πολλούς οικονομικούς δείκτες, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αναφέρονται παραπάνω, για να προσδιορίσει εάν η οικονομία των ΗΠΑ βρίσκεται σε ύφεση. Για παράδειγμα, το NBER κήρυξε ύφεση στις αρχές της δεκαετίας του 1990, παρόλο που το ΑΕΠ συρρικνώθηκε ασυνεπώς σε τρία μη διαδοχικά τρίμηνα.

Πολ Κρούγκμαν

Διδάσκει Οικονομικά και Κοινωνία

Ο Paul Krugman χρησιμοποιεί το babysitting ως παράδειγμα για να δείξει τι συμβαίνει στην οικονομία κατά τη διάρκεια της ύφεσης.

MasterClass

Προτείνεται για εσάς

Διαδικτυακά μαθήματα που διδάσκονται από τα μεγαλύτερα μυαλά του κόσμου. Επεκτείνετε τις γνώσεις σας σε αυτές τις κατηγορίες.

Διδάσκει Οικονομικά και Κοινωνία

Διδάσκει την οικοδόμηση μιας μάρκας μόδας

Διδάσκει Ερευνητική Δημοσιογραφία

Διδάσκει Σχεδιασμό Μόδας

Η καμπύλη απόδοσης ως δείκτης ύφεσης

Σκεφτείτε σαν επαγγελματίας

Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Paul Krugman σας διδάσκει τις οικονομικές θεωρίες που καθοδηγούν την ιστορία, την πολιτική και βοηθούν στην εξήγηση του κόσμου γύρω σας.

Η καμπύλη απόδοσης είναι ένας άλλος δείκτης ύφεσης και αυτός που χρησιμοποιεί ο NBER για να προβλέψει ή να δηλώσει ύφεση.

Η καμπύλη απόδοσης είναι μια γραμμή σε ένα γράφημα που παρακολουθεί τα επιτόκια των ομολόγων που είναι ίσα σε πίστωση, αλλά έχουν διαφορετικούς χρόνους που ωριμάζουν. Μια κοινή καμπύλη απόδοσης εξετάζει το αμερικανικό δημόσιο χρέος στους δείκτες αναφοράς διάρκειας τριών μηνών, δύο ετών, πέντε ετών, δέκα ετών και 30 ετών.

Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι ή σχήματα καμπύλης απόδοσης που υποδεικνύουν διαφορετικά στάδια οικονομικής επέκτασης και συστολής:

1. Κανονικός . Μια καμπύλη κανονικής απόδοσης σημαίνει ότι τα μακροπρόθεσμα ομόλογα έχουν υψηλότερη απόδοση από τα βραχυπρόθεσμα ομόλογα. Αυτή είναι η αναμενόμενη συμπεριφορά και γενικά δείχνει μια υγιή οικονομία και έναν θετικό ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης.
2. Επίπεδος . Μια καμπύλη σταθερής απόδοσης σημαίνει ότι τα πιο μακροπρόθεσμα ομόλογα αρχίζουν να έχουν αποδόσεις που είναι περίπου ίδιες με αυτές για βραχυπρόθεσμες αποδόσεις. Αυτό σημαίνει ότι η οικονομία βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο ή πλησιάζει μια ύφεση, καθώς οι επενδυτές κλειδώνουν τα επιτόκια των μακροπρόθεσμων ομολόγων προτού υποχωρήσουν περαιτέρω.
3. Αντιστράφηκε . Μια καμπύλη ανεστραμμένης απόδοσης είναι εκείνη όπου τα μακροπρόθεσμα ομόλογα έχουν χαμηλότερη απόδοση από τα βραχυπρόθεσμα ομόλογα. Αυτό είναι ένας δείκτης ύφεσης, καθώς υποδηλώνει ότι τα επιτόκια πέφτουν ή θα συνεχίσουν να μειώνονται.

Πώς συμβάλλουν οι τράπεζες στην ύφεση;

Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών είναι το κλειδί για τη διατήρηση της ισορροπίας των τραπεζών και των διαδικασιών τους. Μετά την κατάρρευση του χρηματιστηρίου της Wall Street το 1929, ο πανικός εξαπλώθηκε και οι καταναλωτές άρχισαν να βγάζουν χρήματα από τις τράπεζες, επιδεινώνοντας περαιτέρω την κατάσταση (η οποία τώρα γνωρίζουμε ότι είχε ως αποτέλεσμα τη Μεγάλη Ύφεση).

Πώς λειτουργούν οι τράπεζες;

Οι τράπεζες λαμβάνουν καταθέσεις από τους πελάτες τους και δανείζουν αυτές τις καταθέσεις σε δανειολήπτες. Οι τράπεζες υπόσχονται στους καταθέτες ότι μπορούν να πάρουν τα χρήματά τους πίσω όποτε θέλουν και, ταυτόχρονα, υπόσχονται στους δανειολήπτες ότι πρέπει να επιστρέψουν το δάνειο τους αργά μόνο σε ένα καθορισμένο πρόγραμμα. Αυτό το σύστημα δίνει τόσο στους καταθέτες όσο και στους δανειολήπτες την αίσθηση βεβαιότητας που χρειάζονται για να σχεδιάσουν τη ζωή τους. Αλλά για να το επιτύχει αυτό, η τράπεζα, πρέπει να απορροφήσει και, στη συνέχεια, να διαχειριστεί έναν πολύ συγκεκριμένο τύπο κινδύνου: τον κίνδυνο μιας διαδρομής.

πόσες ουγγιές υπάρχουν σε ένα μπουκάλι 750 χιλιοστόλιτρων

Τι είναι το Bank Run;

Επιλογή εκδοτών

Εάν όλοι οι καταθέτες μιας τράπεζας αποφασίσουν να αποσύρουν τα χρήματά τους την ίδια ημέρα, η τράπεζα δεν θα ήταν σε θέση να ικανοποιήσει όλα ή ακόμη και τα περισσότερα από τα αιτήματα. Φυσικά, φυσικά, αυτό θα ήταν εξαιρετικά απίθανο. Ωστόσο, μπορεί ως αποτέλεσμα μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας που είναι γνωστή ως τράπεζα.

Ας υποθέσουμε ότι, σωστά ή λανθασμένα, οι καταθέτες φοβούνται ότι η τράπεζα έχει κάνει επισφαλή δάνεια και σύντομα δεν θα έχει αρκετά χρήματα για να τιμήσει τις καταθέσεις της. Οι καταθέτες σπεύδουν να βγάλουν τις αποταμιεύσεις τους πριν τελειώσει η τράπεζα. Άλλοι καταθέτες βλέπουν αυτό να συμβαίνει και σπεύδουν να συμμετάσχουν στο πρώτο κύμα των καταθετών. Σύντομα, κάθε καταθέτης ζητά πίσω τα χρήματά του και η τράπεζα δεν μπορεί να τιμήσει όλες τις αναλήψεις. Εάν συμβεί τραπεζική εκτέλεση σε μία τράπεζα, μπορεί να εκφοβίσει τους πελάτες σε άλλη τράπεζα, προκαλώντας και μια τράπεζα. Αυτό σύντομα μπορεί να οδηγήσει σε καταρράκτη τραπεζικών αποτυχιών.

Κύματα τραπεζικών αποτυχιών εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Μετά την κατάθλιψη, η κυβέρνηση ίδρυσε το FDIC για να ασφαλίσει τις καταθέσεις και ζήτησε από τις τράπεζες να ακολουθήσουν αυστηρές οδηγίες ασφαλείας. Αργά, ωστόσο, εμφανίστηκαν νέα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δεν ήταν επίσημα τράπεζες, αλλά παρόλα αυτά κέρδισαν τα χρήματά τους λαμβάνοντας κινδύνους που μοιάζουν με τράπεζες. Αυτά τα ιδρύματα δημιούργησαν ένα σκιώδες τραπεζικό σύστημα και μέχρι το 2008 διαχειρίστηκαν σχεδόν δέκα φορές περισσότερα χρήματα από το κανονικό τραπεζικό σύστημα.

Τι είναι οι φυσαλίδες περιουσιακών στοιχείων;

Οι τρεχούμενες τράπεζες συνδέονται συχνά με φούσκες περιουσιακών στοιχείων.

Η θεμελιώδης αξία ενός περιουσιακού στοιχείου είναι η απόδοση (ή κέρδος) που ένας επενδυτής πιστεύει ότι θα λάβει εάν είχε αγοράσει ένα περιουσιακό στοιχείο και στη συνέχεια το πούλησε αργότερα. Για τα ακίνητα, η θεμελιώδης αξία βασίζεται στο ενοίκιο που θα κερδίσει το ακίνητο καθ 'όλη τη διάρκεια ζωής του. Για τις μετοχές, η θεμελιώδης αξία βασίζεται στα κέρδη που θα κερδίσει η εταιρεία. Οι φυσαλίδες περιουσιακών στοιχείων εμφανίζονται όταν οι επενδυτές είναι πρόθυμοι να πληρώσουν πολύ περισσότερα από μια λογική εκτίμηση θεμελιώδους αξίας, με την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να πουλήσουν το περιουσιακό στοιχείο αργότερα σε άλλους επενδυτές για ακόμη περισσότερα χρήματα.

Μετά από λίγο, η ροή νέων επενδυτών σε αυτά τα περιουσιακά στοιχεία επιβραδύνεται. Καθώς η εύρεση νέων επενδυτών γίνεται πιο δύσκολη, οι παλιοί επενδυτές πανικοβάλλονται και πωλούν τα περιουσιακά τους στοιχεία ταυτόχρονα. Αυτό ονομάζεται μερικές φορές μια στιγμή Wile E. Coyote, μετά τον διάσημο χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων που θα έτρεχε από ένα βράχο, αλλά μόλις άρχισε να πέφτει όταν παρατήρησε ότι το έδαφος δεν ήταν πλέον κάτω από αυτόν. Με τον ίδιο τρόπο, η τιμή ενός περιουσιακού στοιχείου σε μια φούσκα συνεχίζει να αυξάνεται πάνω από τη θεμελιώδη αξία του έως ότου οι επενδυτές παρατηρήσουν ότι εξαντλούνται νέοι επενδυτές στους οποίους μπορούν να πουλήσουν.

Πώς διορθώνετε μια ύφεση;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κυβερνήσεις μπορούν να μετριάσουν και να αντιστρέψουν τις μειώσεις εκτυπώνοντας περισσότερα χρήματα, και στη συνέχεια να τα δανείσουν με χαμηλά επιτόκια. Αυτά τα χαμηλότερα επιτόκια διευκολύνουν τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις να δανείζονται χρήματα από τράπεζες. Με τη σειρά τους, τα επιπρόσθετα δάνεια οι τράπεζες είναι σε θέση να εισχωρήσουν περισσότερα χρήματα στην οικονομία, επιτρέποντάς της έτσι να ανακάμψει από την ύφεση.

πόσες ουγκιές είναι ένα ποτήρι κρασιού

Τι είναι το μηδέν κάτω όριο;

Οι παραπάνω στρατηγικές καταπολέμησης της ύφεσης αντιμετωπίζουν έναν σημαντικό περιορισμό: το μηδέν κατώτερο όριο.

• Όταν τα επιτόκια πλησιάζουν το μηδέν, οι αυξήσεις στην προσφορά νομίσματος δεν έχουν καμία επίδραση. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις δεν έχουν πλέον αυξημένο κίνητρο για τη λήψη δανείων, πράγμα που σημαίνει ότι τα επιπλέον χρήματα που εκτυπώθηκαν κάθονται σε τράπεζες χωρίς να δαπανηθούν.
• Εάν η οικονομία φτάσει στο μηδέν κατώτερο όριο κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης, λέγεται ότι βρίσκεται σε παγίδα ρευστότητας.
• Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών) θα ήθελε να αυξήσει την οικονομική δραστηριότητα για να βγάλει την οικονομία από την ύφεση, αλλά δεν είναι σε θέση να το κάνει επειδή το κύριο εργαλείο της, η ρευστότητα (δηλαδή, εκτύπωση περισσότερων χρημάτων), δεν είναι πλέον αποτελεσματική .

Διαβάστε περισσότερα για τον πληθωρισμό και το μοντέλο IS-LM, το οποίο περιγράφει πότε συμβαίνει παγίδα ρευστότητας.

Η οικονομική ύφεση και η μεγάλη ύφεση του 2008

Το 2008, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήλθαν στη χειρότερη ύφεση σε 75 χρόνια και ο υπόλοιπος κόσμος ακολούθησε σύντομα. Πολλοί άλλοι οικονομολόγοι είχαν μείνει εφησυχασμένοι για το ενδεχόμενο όχι μόνο ύφεσης σε ποικιλία κήπων, αλλά και για το είδος των μεγάλων ύφεσης που προκλήθηκαν από τραπεζικές κρίσεις.

Πώς ξεκίνησε η Μεγάλη Ύφεση του 2008;

Η χρηματοπιστωτική κρίση subprime το 2008 συνδύασε στοιχεία μιας φούσκας περιουσιακών στοιχείων με μια τράπεζα. Το σκιώδες τραπεζικό σύστημα έλαβε δάνεια από δανειολήπτες subprime και στη συνέχεια συνένωσε χιλιάδες από αυτά τα δάνεια σε ένα ενιαίο σύνολο. Εφόσον όλοι οι δανειολήπτες δεν αθέτησαν την προεπιλογή ταυτόχρονα, το σύνολο θα συγκεντρώνει έναν προβλέψιμο αριθμό πληρωμών κάθε μήνα. Ωστόσο, όταν ξέσπασε η φούσκα των κατοικιών, πολλοί από τους δανειολήπτες subprime αθετούσαν ταυτόχρονα, και οι πληρωμές στα αποθέματα σταμάτησαν. Χωρίς αυτό το εισόδημα, οι σκιώδεις τράπεζες όπως τα διαπιστευμένα στεγαστικά δάνεια ή η εταιρεία ελευθερίας υποθηκών δεν μπορούσαν να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους.

Οι σκιώδεις τράπεζες παρείχαν μεγάλο μέρος της πίστωσης της οικονομίας. Όταν έπεσαν, αυτή η πίστωση διακόπηκε. Αυτό προκάλεσε πτώση των δαπανών στην οικονομία, γεγονός που οδήγησε σε πτώση των τιμών όχι μόνο της αγοράς κατοικιών, αλλά και των εμπορικών ακινήτων, των αυτοκινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων. Αυτές οι μειώσεις των τιμών κατέστησαν ακόμη πιο δύσκολο για τους δανειολήπτες να λάβουν ή να αποπληρώσουν δάνεια, γεγονός που οδήγησε σε περαιτέρω πτώση των δαπανών και των τιμών.

Οι οικονομολόγοι αναφέρονται σε αυτόν τον τύπο κρίσης ως αποπληθωρισμό του χρέους και είναι πολύ μεγάλο ακόμη και για να σταματήσει η Fed. Ως αποτέλεσμα αυτής της επίδρασης, η ανεργία αυξήθηκε από 4,5% σε περίπου 10%. Ένα ποσοστό ανεργίας 10% σήμαινε ότι περίπου 15 εκατομμύρια Αμερικανοί που ήθελαν να βρουν δουλειά δεν μπορούσαν. Τώρα αναφέρεται ως η Μεγάλη Ύφεση, ήταν η χειρότερη οικονομική κρίση μετά τη Μεγάλη Ύφεση. Οι λιανικές πωλήσεις και η βιομηχανική παραγωγή επιβραδύνθηκαν και εκατομμύρια εργαζόμενοι στη μεταποίηση έχασαν τη δουλειά τους, αν και όχι ως αποτέλεσμα οτιδήποτε έκαναν οι εργαζόμενοι ή οι εργοδότες τους.

Η κρίση του 2008 επηρέασε αρνητικά εκατομμύρια ανθρώπους. Η τεράστια απώλεια θέσεων εργασίας και οι πιθανές ουλές ολόκληρων διαδρομών σταδιοδρομίας σημαίνει ότι η ύφεση είναι κάτι περισσότερο από μια αφηρημένη οικονομική ιδέα. Η ύφεση έχει τεράστιο αντίκτυπο σε όσους ζουν μέσω αυτών.

Πώς διορθώθηκε η μεγάλη ύφεση του 2008;

Όταν ξεκίνησε η Μεγάλη Ύφεση στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μπεν Μπερνάνκι, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, γνώριζε ότι υπήρχε μόνο μια πολύ μικρή πιθανότητα να μπορέσει να γυρίσει την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών πριν χτυπήσει την παγίδα ρευστότητας. Ο Μπερνάνκι απάντησε επιτακτικά εκτυπώνοντας χρήματα. Οικονομολόγοι και άλλοι σχολιαστές που δεν ήταν εξοικειωμένοι με την εμπειρία της Ιαπωνίας φοβήθηκαν ότι θα προκαλούσε υπερβολικό πληθωρισμό. Ωστόσο, τα περισσότερα χρήματα κάθονταν σε τράπεζες και δεν κυκλοφόρησαν στην ευρύτερη οικονομία.

• Παρά την τεράστια αύξηση της προσφοράς χρήματος, οι τιμές αυξήθηκαν μόνο ελαφρά. Οι προσπάθειες του Bernanke βοήθησαν στην επιβράδυνση της οικονομικής κατάρρευσης, αλλά το σοκ που αντιμετώπισε το χρηματοπιστωτικό σύστημα ήταν πολύ μεγάλο για να ξεπεραστεί πλήρως. Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρέθηκαν σε παγίδα ρευστότητας, πράγμα που σήμαινε ότι τα εργαλεία νομισματικής πολιτικής της Fed ήταν άχρηστα.
• Για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, ο Πρόεδρος Ομπάμα θέσπισε μια δημοσιονομική πολιτική το 2009 γνωστή ως Αμερικανικός Νόμος Ανάκαμψης και Επανεπένδυσης. Αυτό το σχέδιο τόνωσης περιείχε περίπου 288 δισεκατομμύρια δολάρια σε μειώσεις φόρου και 499 δισεκατομμύρια δολάρια σε δαπάνες. Αυτό το σχέδιο, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες του Μπερνάνκι, εμπόδισε τις Ηνωμένες Πολιτείες να επαναλάβουν τη Μεγάλη Ύφεση. Αν και δεν ήταν αρκετά ισχυρό για να αποφύγει εντελώς την παγίδα ρευστότητας, μπόρεσε να αλλάξει την πορεία της οικονομίας.
• Όταν η Μεγάλη Ύφεση ξεκίνησε για πρώτη φορά το 2007, ακολουθούσε σχεδόν το ίδιο κομμάτι με τη Μεγάλη Ύφεση. Ωστόσο, μέχρι τις αρχές του 2010, η κατάβαση σταμάτησε. Το ποσοστό ανεργίας έφτασε στο 10% τον Οκτώβριο του 2009 και κυμάνθηκε περίπου 9,9% έως τον Απρίλιο του 2010, όταν μειώθηκε στο 9,6%. Από εκεί ξεκίνησε μια πτωτική τάση που μέχρι στιγμής διήρκεσε μέχρι το καλοκαίρι του 2018.
• Η κάμψη ήταν δύσκολη, αλλά για τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν πλησίασε τα βάθη που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα οικονομικά;

Η εκμάθηση να σκέφτεται σαν οικονομολόγος απαιτεί χρόνο και πρακτική. Για τον βραβευμένο με Νόμπελ Paul Krugman, τα οικονομικά δεν είναι ένα σύνολο απαντήσεων - είναι ένας τρόπος κατανόησης του κόσμου. Στο MasterClass του Paul Krugman για τα οικονομικά και την κοινωνία, μιλά για τις αρχές που διαμορφώνουν πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, όπως η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, η φορολογική συζήτηση, η παγκοσμιοποίηση και η πολιτική πόλωση.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα οικονομικά; Η ετήσια συνδρομή MasterClass παρέχει αποκλειστικά μαθήματα βίντεο από κύριους οικονομολόγους και στρατηγικούς, όπως ο Paul Krugman.